Δημήτρης Τάκης
Λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει το νέο του εγχείρημα στο Action ο Τρικαλινός δημοσιογράφος Δημήτρης Τάκης μίλησε εφ’ όλης της ύλης στο ideesmagazine.gr.
Αναφέρθηκε στην πορεία του, για τις στιγμές που δεν θα ξεχάσει ποτέ, για τις νύχτες που φυγάδευαν τους δημοσιογράφους από τον Εθνικό Κήπο, για τις κασέτες που έγραφε τις πρώτες του συνεντεύξεις, για το μέλλον και την εξέλιξη της δημοσιογραφίας και φυσικά για τους νέους που ζουν στη Θεσσαλία και θέλουν να ακολουθήσουν το όνειρο τους. Ο ίδιος πήρε ρίσκα και του βγήκαν σε συνδυασμό με πολύ δουλειά. Αναμφισβήτητα είναι ένας από τους πιο γνωστούς πολιτικούς συντάκτες της χώρας και κρατά χαμηλούς τόνους παρά το μέγεθος και τη διάρκεια της επιτυχίας του.
Συνέντευξη: Λευτέρης Χ. Θεοδωρακόπουλος
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Κατσιάνης
Ξεκινάει το εγχείρημα του Action και θα έχετε έναν πολύ κομβικό ρόλο στην νέα του εποχή…
Είναι μια καινούργια προσπάθεια με μια ενημερωτική εκπομπή σε καθημερινή βάση 10:00 με 12:00 το βράδυ με άλλους δύο συναδέλφους που τους ξέρω χρόνια. Με τον Γιώργο Πιέρρο που ήμασταν μαζί και στο παλιό Action, οπότε υπάρχει και η γνώση και η χημεία και με την Ελένη Καλογεροπούλου που την ξέρω πολλά χρόνια από το ρεπορτάζ και έχουμε φιλικές σχέσεις. Αρα το ένα συστατικό που πρέπει να υπάρχει σε μία εκπομπή η χημεία μεταξύ των ανθρώπων υπάρχει. Η εκπομπή ξεκίνησε σε μια περίοδο που είναι φορτισμένη ενημερωτικά και πολιτικά με την έννοια ότι οι εκλογές οσονούπω έρχονται. Μ’ αυτή την έννοια έχεις να διαχειριστείς και το τρέχον το καθημερινό αλλά και το προεκλογικό με ότι αυτό συνεπάγεται. Η προσπάθεια αυτή είναι πολύ σοβαρή από τους νέους ιδιοκτήτες του Action και πιστεύω ότι πάει καλά και το «αγκαλιάζει» ο κόσμος. Πιστεύω θα πιάσει το στοίχημα γιατί στη βραδινή ζώνη δεν υπάρχει ένα κανάλι με ενημερωτικές εκπομπές. Η πλειονότητα των εκπομπών το βράδυ είναι σήριαλ, τηλεπαιχνίδια, μυθοπλασία…
Χωράει άλλος ένας μεγάλος παίχτης στην αγορά όπως είναι αυτή την στιγμή διαμορφωμένη;
Το Action έχει την προσδοκία να γίνει ένας μεγάλος παίχτης. Θα εκμεταλλευτεί ένα κενό στη βραδινή ζώνη που αυτό έχει να κάνει με την ενημέρωση. Θα μου πεις είναι το κυρίαρχο, θα σου πω όχι. Χρειάζεται αυτό το κομμάτι, λείπει και φαντάζομαι αυτό το κομμάτι θα το καλύψει το Action. Δεν μπορεί τα πάντα να είναι ψυχαγωγία, πρέπει να υπάρχει και η ενημέρωση. Τα άλλα κανάλια θα το προτάξουν λόγω εκλογών, αλλά για εμάς αυτός ο τομέας θα είναι η καθημερινότητα. Εμείς την ενημέρωση θα την κάνουμε πιο εκσυγχρονισμένα, με νεύρο, με ρεπορτάζ και όχι με τις κλασικές 5 – 10 ερωτήσεις που ποτέ δεν βγάζουν τίποτα.
Η τηλεόραση είναι η μεγάλη σας αγάπη;
Είμαι παιδί της τηλεόρασης. Ξεκίνησα από το Mega, έχοντας δασκάλα τη Λιάνα Κανέλλη στην οποία οφείλω πάρα πολλά απ’ αυτά που έχω μάθει και από την πορεία που έχω κάνει και κυρίως το γεγονός και ότι με έβαλε στην τηλεόραση και ότι με έμαθε τηλεόραση και ότι μου άνοιξε την πόρτα στο Mega για να πέσω κατευθείαν στα βαθιά και όχι να ξεκινήσω από τη λάντζα. Μπήκα ξεκινώντας από το πολιτικό ρεπορτάζ πολύ μικρός τότε.
Η νέα γενιά κρατάει αποστάσεις από την ενημέρωση και κατ’ επέκταση από την πολιτική. Της αρέσει περισσότερο το θέαμα.
Είστε πολύ καλός και στο ραδιόφωνο, το υπηρετείτε με προσήλωση…
Το ραδιόφωνο είναι μια αγάπη που ήρθε στη ζωή μου μετά την τηλεόραση, την εποχή του ΔΟΛ και οι πρώτες εκπομπές που έκανα ήταν στο ΒΗΜΑ FM. Θέλω να σου πω σ’ αυτό το σημείο πως όταν έχεις κάνει ζωντανή τηλεόραση, το ραδιόφωνο είναι πάρα πολύ εύκολη διαδικασία, είναι ωραίο, είναι πιο παρεΐστικο, δεν χρειάζεται να ντυθείς, να βαφτείς αν κάτι ξεχάσεις έχεις τα χαρτιά μπροστά σου, έχεις τις μουσικές ανάσες, για εμένα είναι εύκολο, έχεις την επίδραση του κόσμου, έχεις τα μηνύματα, έχεις την άνεση να πεις πιο εύκολα πράγματα απ’ ότι στην τηλεόραση. Και έχει ένα βασικό το ραδιόφωνο έναντι της τηλεόρασης, το ραδιόφωνο αγαπάει τις σιωπές και τις παύσεις, είτε αυτές είναι δικές σου είτε παρεμβάλλεται μια μουσική ανάσα, η τηλεόραση μισεί και τις σιωπές και τις παύσεις. Πέντε δεύτερα παύση στην τηλεόραση είναι άπειρος χρόνος, πέντε δεύτερα παύση στο ραδιόφωνο είναι ένας ωραίος χρόνος που δίνει ανάσες στον ακροατή. Ο Μάρσαλ Μακλούαν έλεγε πως η τηλεόραση είναι θερμό μέσο και το ραδιόφωνο ψυχρό μέσο. Σ’ άλλους πάει η τηλεόραση, σ’ άλλους το ραδιόφωνο, σε κάποιους πάνε και τα δύο. Είμαι από αυτούς που πιστεύω ότι δεν πάνε σ’ όλους όλα.
Η νέα γενιά κρατάει αποστάσεις από την ενημέρωση;
Η νέα γενιά κρατάει αποστάσεις από την ενημέρωση και κατ’ επέκταση από την πολιτική. Της αρέσει περισσότερο το θέαμα. Είναι το ίντερνετ και τα νέα media που έχουν αντικαταστήσει τα παραδοσιακά. Όταν έχεις ένα τηλέφωνο που το έχεις όλη μέρα μπροστά σου, βλέπεις τα social media θεωρείς πως έχεις και μια εικόνα της ενημέρωσης. Δεν είναι όμως έτσι. Λειτουργούν αυτά τα νέα Μέσα ως κομμάτια ενημέρωσης αλλά και κάποιες φορές ως κομμάτια προπαγάνδας και παραπληροφόρησης. Διότι τις περισσότερες φορές μια είδηση ανεβαίνει χωρίς να έχει τσεκαριστεί.
Τόσα χρόνια πολιτικός συντάκτης, από τους καλύτερους σύμφωνα με την πιάτσα, έχετε σκεφτεί να γράψετε βιβλίο; Και αν ναι, τι θα έχει αυτό το βιβλίο, θα έχει την περίοδο των μνημονίων που καλύπτατε;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω σκεφθεί να γράψω βιβλίο. Το βιβλίο για να γραφτεί πρέπει να το σκεφτείς νωρίς και να κρατάς σημειώσεις, αλλιώς αν εμπιστεύεσαι μόνο τη μνήμη σου θα ξεχάσεις πολλά και θα χάσεις πολλά. Έκανα πρόσφατα μια συνέντευξη με τον Μίμη Ανδρουλάκη με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο και όταν τον ρώτησα αν κρατούσε σημειώσεις για όλες αυτές τις δεκαετίες που περιγράφει, μου λέει, όχι έχω μια εκπληκτική μνήμη τα έχω όλα στο μυαλό μου. Εμένα επειδή η μνήμη μου δεν είναι εκπληκτική δεν τα έχω όλα στο μυαλό μου και δεν έχω κρατήσει πολλές έγγραφες σημειώσεις. Παρά ταύτα υπάρχουν πάρα πολλά που θυμάμαι και από τα χρόνια της Βουλής και από τα χρόνια της δημοσιογραφίας και από τα χρόνια της τηλεόρασης που τότε ήταν η κυρίαρχη στην ειδησεογραφία η τηλεόραση. Κατ’ αυτήν την έννοια αν έκανα την απόπειρα να έγραφα ένα βιβλίο θα μπορούσα. Δεν το έχω σκεφτεί ωστόσο. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που θα μπορούσα να γράψω. Όπως για το πώς ήταν η δημοσιογραφία και πως εξελίχθηκε και πως είναι σήμερα και η πολιτική, γιατί πιστεύω πως αυτά τα δύο εξελίσσονται ταυτόχρονα, με την έννοια ότι είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους και το ένα είναι συνέχεια του άλλου.
Σε ποιο γεγονός της περασμένης περιόδου που καλύψατε θα κάνατε focus;
Θα έκανα focus στα γεγονότα των μνημονίων τα οποία τα έζησα από πολύ μέσα, τα έζησα από τη Βουλή, έζησα ατελείωτες ώρες βραδινών συνεδριάσεων, έζησα ένταση την ώρα που ψηφίζονταν τα νομοσχέδια, έζησα κλούβες μπροστά από τη Βουλή, έζησα βραδιές που έπρεπε να φύγουμε από τον Εθνικό Κήπο γιατί η είσοδος της Βουλής ήταν αποκλεισμένη, είναι μια περίοδος με πάρα πολύ μεγάλη ένταση και με πράγματα πρωτόγνωρα που νομίζω ότι η δικιά μας γενιά δεν θα τα ξαναζήσει. Κατ’ αυτήν την έννοια είμαι ευγνώμων και έζησα και την περίοδο την τηλεοπτική της δεκαετίας του ’90 μέσα με τέλη όπου η δημοσιογραφία ήταν στο πυρ το εξώτερο με την έννοια ότι δεν ενδιέφερε. Θυμάμαι ήμουν στο Mega, προϊστάμενος πολιτικού ρεπορτάζ ήταν ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος και επειδή τα πολιτικά θέματα δεν έπαιζαν ή έπαιζαν εννιά παρά δέκα, εννιά παρά πέντε. Ήμασταν πολλά άτομα στο πολιτικό κάναμε τα λεγόμενα θέματα κορμού, κάναμε τα χόμπι των πολιτικών και διάφορα άλλα παραλειπόμενα και παραπολιτικά που αφορούσαν τους πολιτικούς για να παίξουν, γιατί τα πολιτικά θέματα δεν έπαιζαν. Θυμίζω ότι τότε έπαιζαν κατά κύριο λόγο τα θέματα του Τριανταφυλλόπουλου, ο Ασλάνης, ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο οδοντίατρος με τα πλαστά πτυχία, η Τζένη Χειλουδάκη και ο εισαγγελέας, ενδεχομένως πολλοί να τα έχουν ξεχάσει αυτά, αλλά αυτά σφράγισαν μια ολόκληρη εποχή που ενώ θα έπρεπε να ήταν πολιτική ήταν κυρίως παραπολιτική και αυτό έχει την ευθύνη του για το πώς κύλησε μετά και η πολιτική και η δημοσιογραφία.
Δεν συμφωνώ με το ρητό καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη. Είμαι υπέρ του ρητού ο τολμών νικά.
Ένα παιδί από τη Θεσσαλία που διαβάζει αυτή την στιγμή την συνέντευξη σας και θα ήθελε να γίνει δημοσιογράφος είναι για αυτό ο Δημήτρης Τάκης ένα παράδειγμα πίστης και αφοσίωσης για να κυνηγήσει το όνειρο του;
Δεν μ’ αρέσουν οι συμβουλές. Εμένα μου άρεσε να παίρνω πάντα ρίσκα. Είχα ένα όνειρο εξαρχής, το οποίο ήταν να πάω στην Αθήνα και να κάνω δημοσιογραφία στο κέντρο των εξελίξεων και είπα να ακολουθήσω το όνειρο μου και να ακολουθήσω και το ρίσκο. Όταν τελείωσα το στρατιωτικό μου, τότε είχα δεχθεί μια πρόταση από το TRT που ήταν στα πολύ πάνω του, να κάνω δελτίο ειδήσεων και μια πολιτική εκπομπή εβδομαδιαία και μάλιστα μου έδιναν και πάρα πολύ καλά χρήματα. Και εγώ είπα όχι, επέστρεψα στην Αθήνα μην έχοντας στην ουσία τίποτα παρά μόνο ένα μισθό 60.000 δρχ. τότε στο γραφείο παραγωγών της Λιάνας Κανέλλη και άφησα τα πολλά για να πάω σ’ αυτό που ήθελα να κυνηγήσω. Δούλεψα πολύ για να υλοποιήσω το όνειρο μου. Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια στην πρωινή εκπομπή του Mega από τις πέντε ημέρες, τις τρεις κοιμόμουν στον καναπέ του καναλιού για να είμαι έτοιμος το πρωί να βγω στις ειδήσεις. Και ακόμη δουλεύω πολύ. Αυτή η δουλειά είναι μια δουλειά περίεργη. Πρέπει να σ’ αρέσει. Και αν σ’ αρέσει εξ αντικειμένου γίνεται η ίδια σου η ζωή. Δεν έχεις γιορτές, αργίες, μέρα – νύχτα το τηλέφωνο σου είναι πάντα ανοιχτό. Θυμάμαι όσα χρόνια ήμουν στο Mega η εντολή είναι, δεν κλείνουμε ποτέ το τηλέφωνο. Επίσης θυμάμαι για πάρα πολλά χρόνια δεν έκανα ποτέ διακοπές την περίοδο του Πάσχα. Εγώ έπαιρνα διακοπές τα Χριστούγεννα και το Πάσχα πάντα δούλευα διότι έπρεπε να ακολουθήσω τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ή να είμαι στο κανάλι. Έκανα μετά από 23 χρόνια Πάσχα, χωρίς να δουλεύω. Οπότε όποιος θέλει να ακολουθήσει το όνειρο του να το πράξει, αλλά να είναι και έτοιμος να διαχειριστεί και το θετικό του ρίσκου και την επιτυχία και το αρνητικό που θα είναι η αποτυχία. Είμαι υπέρ του ρίσκου. Δεν συμφωνώ με το ρητό καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη. Είμαι υπέρ του ρητού ο τολμών νικά. Θα ήθελα να πω ότι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στους ανθρώπους που μας βοήθησαν και μας έδωσαν ένα πρώτο βήμα. Στον Κώστα Αργυρούση που έχει το ράδιο Ζυγό και στον Κώστα Τόλη που έκανα τα πρώτα μου βήματα στην έντυπη δημοσιογραφία στην εφημερίδα Ενημέρωση που είχε τότε. Είναι δύο άνθρωποι που με στήριξαν στην αρχή πριν κάνω τα πρώτα μου βήματα στην Αθήνα. Και μάλιστα οι εκπομπές που έκανα στο Ζυγό τότε, τις οποίες έστελνα με κασέτα κάθε Σαββατοκύριακο, ήταν συνεντεύξεις, ήταν η αφορμή για να γνωρίσω τη Λιάνα Κανέλλη γιατί της έκανα συνέντευξη και αποτέλεσε την αρχή για να την γνωρίσω και να με γνωρίσει και να συνεργαστούμε και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Κρατάτε την επαφή σας με τα Τρίκαλα μέσω μιας συνεργασίας…
Είναι Πανθεσσαλική η συνεργασία, δεν είναι μόνο Τρικαλινή. Από το περασμένο Ιούνιο συνεργάζομαι μ’ ένα νέο τηλεοπτικό εγχείρημα το FORMedia TV, ένας νέος μιντιακός όμιλος που δημιουργήθηκε ο οποίος έχει και τηλεόραση και ραδιόφωνο και site και εφημερίδα και γενικά έχει μια προοπτική και μια δυνατή παρουσία. Με πήρε κάποια μέρα ο κ. Νταβέλης ο ιδιοκτήτης και μου μίλησε για το εγχείρημα. Βρεθήκαμε από κοντά, τον είδα με όρεξη και με διάθεση να προσφέρει, μ’ άρεσε αυτό και επειδή έχω την επαφή με την ευρύτερη πατρίδα μου που είναι η Θεσσαλία, με την έννοια ότι κατάγομαι από εκεί, είπα «Ναι, γιατί όχι να το κάνω», μου έδωσε απόλυτη ελευθερία και σ’ αυτά που λέω και στην εκπομπή που έχω κάθε μεσημέρι. Είναι ένα πολύ δυνατό, για περιφερειακό κανάλι εγχείρημα, με αισθητική και με πολύ καλές προϋποθέσεις εργασίας.
Μια εποχή που όλοι κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς, που έρχεται η νέα, ο Δημήτρης Τάκης τι εύχεται στον κόσμο;
Το βασικό που εύχομαι, επειδή το έχω ζήσει σε πολλές περιπτώσεις κι ας ακούγεται κοινότυπη ευχή, είναι υγεία, είναι το μείζον. Όσο περνάνε τα χρόνια και ο καιρός συνειδητοποιούμε όλοι πως τα πιο σημαντικά είναι αυτά που θεωρούμε αυτονόητα αλλά συνειδητοποιούμε την σημαντικότητα τους όταν τα χάσουμε. Μ’ αυτή την έννοια η υγεία είναι το πρώτο. Το δεύτερο που εύχομαι είναι να είμαστε όλοι νέοι στην ψυχή. Τι σημαίνει αυτό; Να είναι κανείς αισιόδοξος, να είναι δραστήριος, να μη βαριέται, να κυνηγάει τα όνειρα του, να μην είναι ποτέ χορτάτος απ’ αυτά που θέλει να κάνει. Θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό κάποιος να παραμένει νέος μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του. Δεν έχει σημασία τι γράφει η ταυτότητα για τον κάθε άνθρωπο. Σημασία έχει πως είναι η ψυχή του και πως είναι το μυαλό του. Κατά συνέπεια υγεία από τη μία, διάθεση για ρίσκο, για γνώση, για μάθηση, για εμπειρία, για ταξίδια και τρίτον αυτό που εύχομαι είναι να έχουμε την δυνατότητα να έχουμε πολλά ενδιαφέροντα. Θεωρώ ότι χειρότερο να έχεις μια δουλειά και όταν τελειώσει η δουλειά σου να μην έχεις κάτι άλλο να κάνεις στη ζωή σου. Η δυνατότητα του να έχεις πολλά ενδιαφέροντα και να μην είσαι ποτέ άδειος, να έχεις δηλαδή εμπειρίες και να θες και άλλες. Αν έχεις εμπειρίες, πράγματα που σε γεμίζουν πέρα από τη δουλειά είσαι χαρούμενος μέχρι τέλους, αλλιώς παθαίνεις κατάθλιψη και το τελευταίο που εύχομαι σε κάποιον άνθρωπο είναι αυτό.